در قرارداد کارگر روزمزد فقط نحوه پرداخت دستمزد کارگر مشغول به کار متفاوت است. بنابراین ممکن است کارگر به صورت دائم مشغول به کار باشد اما دستمزد خود را روزانه دریافت نماید. مطابق قانون کار همه کارگران، از تمامی حقوق و مزایای مقرر در قانون کار بهره‌مند شده و روزمزد بودن قرارداد تاثیری بر ماهیت روابط کارگر و کارفرمایی و حقوق کارگر روزمزد نخواهد داشت. بر اساس ماده ۳۹ قانون کار، دستمزد و مزایای حین کار به نسبت ساعت کار می بایست محاسبه و پرداخت گردد. همچنین در قرارداد کار روزانه یا ساعتی حق بیمه براساس روز و ساعت کارکرد تعیین و به سازمان تامین اجتماعی پرداخت میشــود، حتی قرارداد روزمزد ساعتی هم مشمول قانون کار و بیمه اجباری تامین اجتماعی می باشد و قرارداد کارگر روزمزد بدون بیمه اعتباری ندارد. بنابراین لازم است در مشاغلی که ماهیت کوتاه مدت و پاره وقت یا ســاعتی دارند دستمزد و مدت زمان کارکرد در ماه تعیین شود.
بر اساس قانون کار، کارگران با توجه به نوع قرارداد کارشان اصولاً به دو دسته کارگران دایم و کارگران موقت تقسیم شده و روز مزدی تنها نحوه دریافت حقوق برخی از کارگران را نشان می دهد لازم به ذکر است که کارگران دایم و موقت صرفنظر از اینکه مزدشان بر مبنای ساعت، روز، هفته و یا ماه تعیین شده باشد در هر حال به لحاظ برخورداری از مزایای مقرر در قانون کار تفاوتی با یکدیگر نداشته و تنها کارگران دارای قراردادهای کار موقت مادام که قرارداد کارشان منقضی نشده باشد در خدمت کارگاه هستند در صورتی که کار کارگران دایم محدود به کار معین یا زمان مشخصی نبوده و مادام که قرارداد کار آنها به یکی از طرق مذکور در قانون کار خاتمه نیافته باشد به کار مشغول خواهند بود .
