مطابق ماده بیست و چهار قانون کار: در صورت خاتمه قرارداد کار، کار معین یا مدت موقت، کارفرما مکلف است به کارگری که مطابق قرارداد، یک سال یا بیشتر، به کار اشتغال داشته است برای هر سال سابقه، اعم از متوالی یا متناوب بر اساس آخرین حقوق، مبلغی معادل یک ماه حقوق به عنوان مزایای پایان کار به وی پرداخت نماید.
پس در حقیقت منظور از حق سنوات همان مزایای پایان کار است و فقط به کارگرانی تعلق می گیرد که قرارداد آنها موقت باشد و حداقل یک سال در کارگاه مشغول کار باشند.
مقدار حق سنوات معادل سی روز حقوق پایه می باشد که فقط یک بار در سال به کارگر پرداخت خواهد شد.
مریم زندهدل
با احترام
برای دریافت مشاوره بیمه اینجا کلیک کنید