سلام .
بر اساس قانون مالیات و بخشنامه های موجود ، رابطه افراد و اشخاص حقیقی با شرکتها از ابتدای سال 97 به سه حالت زیر قابل تفکیک است
1- کارمند اصلی - حقوق بگیر : در این حالت فرد مشمول مالیات فصل حقوق بوده و کارفرما مکلف به کسر و پرداخت مالیات حقوق با احتساب معافیت ماده 84 و با نرخ های مقرر در ماده 85 ( بند (الف) تبصره 6 قانون بودجه سال 1397 ) می باشد.
2- کارمند غیر اصلی - حقوق بگیر : در این حالت فرد مشمول مالیات فصل حقوق بوده و کارفرما مکلف به کسر و پرداخت مالیات حقوق بدون احتساب معافیت ماده 84 و بر اساس نرخ مقطوع 10 درصد بر اساس دستورالعمل تبصره ماده 86 ق.م.م می باشد.
3- رابطه غیر کارمندی - ( رابطه پیمانکاری ) : در این حالت فرد مشمول مالیات بر درامد مشاغل است ولی کارفرما تکلیفی مبنی بر کسر مالیات نداشته و صرفا نام و مشخصات طرف معامله را باید از طریق سامانه های 169 به اداره مالیات ارسال نماید. و اداره مالیات مکلف است با تشکیل پرونده برای شخص مذکور و صدور برگ تشخیص مالیات مربوطه را مطالبه نماید.
لازم به توضیح است که ملاک تشخیص رابطه استخدامی و تعریف حقوق بسته به دیدگاه ممیزان و با توجه به نوع قرارداد و نیز ماده 82 قانون مالیات ها و تعریف حقوق در متن قانون کار می باشد.
این صرفا یک نظر شخصی است و قطعا قابلیت نقد و بررسی دارد
با تشکر. قاطبی
بیشتر بخوانید:
نمونه نامه عدم فعالیت مغازه به دارایی
با احترام
برای دریافت مشاوره مالیاتی یا حسابداری اینجا کلیک کنید
