سلام
انواع شرکت ها را می توان به دو دسته شرکت های مدنی و شرکت های تجاری تقسیم نمود که ذیلاَ به بررسی شرکت مدنی و تفاوت آن با شرکت تجاری می پردازیم.
شرکت های مدنی
در ماده 571 ق. م آمده است شرکت عبارت است از اجتماع حقوق مالکین متعدد در شی ء واحد به نحو اشاعه. ( مالکین متعدد ) این معنا را می رساند که تعداد شرکا حداقل باید 2 نفر باشد و ماده 590 ق. م نیز تاییدی بر این ادعا می باشد. این تعریف ناظر بر اشاعه اموال بین چند نفر می باشد.
اثری که به وسیله عقد بیع ، هبه ، صلح و حتی وصیت می تواند ایجاد شود همچنین شرکای شرکت به جای پیدا کردن حقوق در شی ء واحد ممکن است مشترکاَ در کلیه دارایی و اموال و درآمد و ... دارای حقوق و مزایایی شوند.
شرکت های مدنی به دو دسته شرکت های اجباری و اختیاری تقسیم می گردند :
- شرکت های اختیاریدر ماده 573 ق. م آمده است : شرکت اختیاری یا در نتیجه عقدی از عقود حاصل می شود یا در نتیجه عمل شرکا از قبیل مزج اختیاری یا قبول مالی مشاعاَ در ازاء عمل چند نفر و نحو این ها افراد در شرکت های اختیاری، به میل و اراده خود سرمایه ای فراهم نموده و در موضوع معینی به کار انداخته و در سود و زیان آن شریک می شوند.
- شرکت قهری یا اجباریدر ماده 574 ق. م آمده است : شرکت قهری اجتماع حقوق مالکین است که در نتیجه امتزاج یا ارث حاصل می شود. در تشکیل شرکت اراده افراد دخالتی ندارد و مطابق این ماده از دو طریق ایجاد می گردد : اول امتزاج قهری ، مثلاَ چند تن برنج مربوط به چند نفر به وسیله ثالثی بدون رضایت مالکین با هم قاطی شود و دوم به صورت ارث که بعد از فوت مورث برای وارثین نسبت به ماترک ایجاد می گردد.
وجوه افتراق شرکت های تجاری و مدنی
با توجه به تعریفی که از شرکت های مدنی و تجاری گردید به تفاوت هایی میان این دو نوع شرکت پی می بریم از جمله :
- در شرکت مدنی موضوع شراکت ممکن است امور و موضوعات تجاری یا غیرتجاری باشد در حالی که در شرکت تجاری موضوع فعالیت شخص حقوقی امور تجاری است.
- شرکت مدنی ممکن است به صورت قهری ایجاد شود به همین علت در تشکیل آن وجود قصد و اراده شرکا لازم نیست در حالی که شرکت تجاری حتماَ باید با قصد سود بردن تشکیل گردد.
- مسئولیت شریک در شرکت تجاری برحسب نوع شرکت ممکن است به میزان سهم ، محدود به میزان سرمایه ، تضمین تمام سرمایه یا مختلط باشد اما در امور مدنی مسئولیت منفرد می باشد.
- شرکت مدنی اقامتگاه و تابعیت ندارد در حالی که اقامتگاه و تابعیت شرکت تجاری باید مشخص باشد.
- کلیه شرکت های تجاری مطابق ماده 583 ق. ت دارای شخصیت حقوقی هستند اما در قانون مدنی ذکری از شخصیت حقوقی مثل مدنی به عمل نیامده.
- مطابق ماده 412 ق. ت در مورد شرکت های تجاری قواعد مربوط به ورشکستگی اجرا می گردد در حالی که شرکت های مدنی مشمول قواعد اعسار می گردند.
- در شرکت های تجاری، به محض تشکیل یک شخصیت حقوقی ایجاد می گردد در حالی که در شرکت های مدنی این گونه نیست.
- در شرکت های تجاری نظر اکثریت به عنوان نظر جمع قابل اعمال است ولی در شرکت مدنی نظر جمع اکثریت شرکا اعتباری ندارد.
با احترام
برای دریافت مشاوره مالیاتی یا حسابداری اینجا کلیک کنید
