بر اساس ماده ۵۹ قانون تأمین اجتماعی، بیمه شدگانی که تحت معالجه و یا درمان های توان بخشی قرار می گیرند و بنا به تشخیص سازمان تأمین خدمات درمانی، موقتاً قادر به کار نیستند، به شرط عدم اشتغال به کار و عدم دریافت مزد یا حقوق استحقاقی [طی دوران بیماری] حق دریافت غرامت دستمزد را با رعایت شرایط زیر خواهند داشت:
الف – بیمه شده بر اثر حوادث ناشی از کار و غیر ناشی از کار یا بیماری های حرفه ای تحت درمان قرار گرفته باشد.
ب – در صورتی که بیمه شده به سبب بیماری و طبق گواهی پزشک احتیاج به استراحت مطلق یا بستری شدن داشته باشد و در تاریخ اعلام بیماری مشغول به کار بوده و یا در مرخصی استحقاقی باشد.» بنابراین، در صورتی که شما به دلیل بیماری و طبق گواهی پزشک، نیاز به استراحت، برای درمان بیماری، داشته اید، پرداخت غرامت دستمزد ایام بیماری شما برعهده سازمان تأمین اجتماعی خواهد بود.
طبق بند یک ماده ۶۲ قانون تأمین اجتماعی، « غرامت دستمزد، از اولین روزی که بیمه شده بر اثر حادثه یا بیماری حرفه ای و به موجب تشخیص سازمان تأمین خدمات درمانی قادر به کارنباشد پرداخت خواهد شد. در مواردی که عدم اشتغال به کار و معالجه به سبب بیماری باشد، در صورتی که بیمار در بیمارستان بستری نشود، غرامت دستمزد از روز چهارم پرداخت خواهد شد.» بر این اساس، در صورتی که بیماری شما غیرحرفه ای و به عبارت دیگر، معمولی باشد و شما به دلیل ابتلای به آن در بیمارستان بستری شده باشید، غرامت دستمزد ایام بیماری، از روز چهارم به بعد، توسط سازمان تأمین اجتماعی، محاسبه و پرداخت می شود.
پرداخت غرامت دستمزد ایام بیماری، خدمتی است که در مقابل دریافت حق بیمه، از طرف سازمان تأمین اجتماعی به شما ارائه می شود. اعطای این حق منوط به رسمی یا موقتی بودن وضعیت اشتغال کارگر نیست. با این حال، باید توجه داشته باشید که دریافت این غرامت مشروط به داشتن این شرایط است:
۱- شما نباید از کار افتاده کلی باشید
۲- کارفرما طبق ضوابط ومقررات دیگری مکلف به پرداخت حقوق شما نباشد
۳- در ایام بیماری مزد مربوطه را از کارفرما دریافت نکرده باشید
۴- استراحت پزشکی شما به تأیید مراجع ذی صلاح رسیده باشد؛
۵- در تاریخ اعلام بیماری، مشغول به کار یا در مرخصی استحقاقی باشید.
در خور ذکر است که در مرخصی های کمتر از ۷ روز، گواهی پزشک معالج کافی است؛ به شرط آن که مدت مرخصی های استعلاجی، طی یک سال، از ۱۵ روز بیشتر نشود.
