حق بيمههاي دريافتي از بيمهشدگان و كارفرمايان، عمدهترين محل تأمين منابع سالانه اين صندوق بيمهگر اجتماعي است و توانمندي اين سازمان براي ارايه انواع خدمات و حمايتهاي بيمهاي و درماني، در ارتباط مستقيم با منابع و درآمدهاي سالانه اين سازمان است. باتوجه به ميزان وابستگي صندوق تأمين اجتماعي به منابع حاصل از حق بيمه، قانونگذار در قانون تأمين اجتماعي و در ماده 50 اين قانون، برخي ابزارهاي اجرايي را براي پيگيري و وصول مطالبات بيمهاي، پيشبيني كرده است كه در صورت پرداخت به موقع حق بيمه و بدهيهاي بيمهاي يا اقدام براي تقسيط بدهيها، موردي براي استفاده از اين ابزارها وجود نخواهد داشت.