در صورتی که راننده مشمول ماده 2 و 4 قانون کار بشه، کارفرما (کسب و کار پلتفرمی) موظف به پرداخت مزایای قانون کار (بیمه اجباری، سنوات، مرخصی و...) هست.
ماده 2- کارگر از لحاظ این قانون کسی است که به هر عنوان در مقابل دریافت حق السعی اعم از مزد ، حقوق ، سهم سود و سایر مزایا به درخواست کارفرما کار می کند .
طبق این تعریف اگه تاکسی اینترنتی شرایطی رو فراهم کنه که از راننده "درخواست" نکنه، بلکه شرایط دریافت حق السعی رو به وی "اطلاع" بده و راننده در صورت صلاحدید اون رو قبول کند و در صورتی هم که نخواد "اطلاع" کارفرما رو قبول نکنه و جریمه ای هم برای این موضوع نگیره از شمول ماده 2 قانون کار خارج میشه
ماده 4 قانون کار: کارگاه محلی است که کارگر به درخواست کارفرما یا نماینده او در آنجا کار می کند . از قبیل موسسات صنعتی ، کشاورزی ، معدنی ، ساختمانی ، ترابری ، مسافربری ، خدماتی ، تجاری ، تولیدی ، اماکن عمومی و امثال آنها .
طبق این تعریق اماکن عمومی شهر تهران (و دیگر شهرها) میتونه به عنوان کارگاه شناسایی بشه.
برای اینکه راننده مشمول قانون کار بشه هر دو شرط ماده 2 و 4 قانون کار باید با هم وجود داشته باشه. در واقع نحوه اطلاع و قبول سفرها و همچنین عواقب قبول نکردن سفرها توسط راننده می تونه تعیین کننده وجود یا عدم وجود رابطه کارگری-کارفرمایی باشه.
در زمینه حق بیمه تامین اجتماعی موضوع ماده 38 هم، تاکسی اینترنتی باید قرارداد پیمانکاری تک نفره بدون رابطه دستوری انعقاد کنه و شرایط قرارداد پیمانکاری احراز و مستند بشه، تا از شمول ماده 38 تامین اجتماعی خارج بشه، در غیر اینصورت مشمول ماده 38 تامین اجتماعی و پرداخت حق بیمه پیمانکاری میشه.
با احترام
برای دریافت مشاوره بیمه اینجا کلیک کنید