با سلام
قانون حمایت از خانواده و قانون مدنی دادگاه در تعیین حضانت باید به مصلحت فرزند نظر داشته باشند و والده تایید شده را برای فرزند انتخاب نمایند اما حضانت فرزند در طلاق توافقی ، دادگاه به این موضوع توجهی نمی کند و در آن دخالتی ندارد زیرا که زوجین به صورت توافقی می توانند راجع به حضانت کودکان خود تصمیم بگیرند.
زوجین توجه داشته باشند که زمانی که بصورت توافقی حضانت فرزندان را به یکدیگر واگذار کردند و بعد از گذشت مدتی متوجه شدند که آن طرف (پدر یا مادر) صلاحیت نگهداری فرزند را ندارد می تواند به دادگاه رفته و با اثبات این که والده که حضانت فرزندان به او سپرده شده فاقد شرایط نگهداری فرزند باشد از آن شخص سلب حضانت می کنند مثل آنکه معتاد یا دچار فساد اخلاقی شود یا طبق قانون مدنی در صورت ازدواج مادر سلب حضانت میشود.
البته این قانون قاعده امری نمی باشد و طرفین می توانند درخصوص آن با هم توافقی برخلاف قانون انجام دهند همچنین اگر پدر دچار فساد اخلاقی شده باشد حتی در صورت ازدواج مادر هم، حضانت از او سلب نمی شود اما:
حضانت در طلاق توافقی طبق ماده 41 قانون حمایت خانواده مصوب 1/12/1391 مقرر کرده است:
هرگاه دادگاه تشخیص دهد توافقات راجع به ملاقات، حضانت، نگهداری و سایر امور مربوط به طفل برخلاف مصلحت او است یا در صورتی که مسئول حضانت از انجام تکلیف مقرر خودداری کند یا مانع ملاقات طفل تحت حضانت با اشخاص ذی حق شود، می تواند درخصوص اموری از قبیل حضانت به دیگری، یا تعیین شخص ناظر با پیش بینی صدور نظارت وی با رعایت مصلحت طفل آنچه از تمام مواد استنادی قانونی استنباط می شود خاصه مقررات جدیدتر ملاک در حضانت فرزند در طلاق توافقی چه بعد از طلاق چه قبل از آن مصلحت طفل است تشخیص آن با توجه به وضعیت زوجین و اوضاع و احوال، با دادگاه است و به صراحت نمی توان گفت که با ازدواج مجدد حضانت از او سلب خواهد شد یا خیر.
قانون گذار دست قاضی را با عبارت تشخیص مصلحت طفل حتی در صورت توافق قبلی زوجین (بر طبق ماده 41 قانون خانواده) به درستی باز گذاشته است، تکلیف حضانت را با رعایت مصلحت طفل در اختیار دادگاه گذاشته است.