ماده 152 قانون آیین دادرسی كیفری : تفتیش و بازرسی مراسلات پستی مربوط به متهم در مواردی به‌عمل می‌آید كه ظن قوی به كشف جرم، دستیابی به ادله وقوع جرم و یا شناسایی متهم وجود داشته باشد. در این صورت، بازپرس از مرجع مربوط میخواهد، این مراسلات را توقیف كند و نزد او بفرستد. در صورت عدم امكان توقیف، مرجع مربوط، این امر را به اطلاع بازپرس می‌رساند و از وی كسب تكلیف می‌كند. پس از وصول، بازپرس آنها را در حضور متهم یا وكیل او بررسی و مراتب را در صورتمجلس قید می‌كند و پس از امضای متهم، آن را پیوست پرونده می‌نماید یا در محل مناسب نگهداری می‌كند. استنكاف متهم از امضاء یا عدم حضور متهم یا وكیل او در صورتمجلس قید می‌شود. چنانچه اشیای مزبور حائز اهمیت نباشد و نگهداری آنها ضرورت نداشته باشد، با أخذ رسید به مرجع ارسال‌كننده یا به صاحبش مسترد می‌شود.
تبصره ماده 152 قانون آیین دادرسی کیفری : موارد ضرورت بازرسی مكاتبات و مراسلات محكومان، به تشخیص دادگاه به وسیله مأموران مورد اعتماد زندان اعمال می‌گردد و پس از تأیید، حسب مورد ارسال یا به محكوم تسلیم می‌شود. در صورت عدم تأیید، مكاتبات و مراسلات ضبط و مراتب به اطلاع دادگاه می‌رسد.
