مدتِ کوتاهِ همکاری و آزمایشی یا کارآموزی بودنِ فعالیت کارگر، دلیلِ موجهی برای بیمه نکردنِ وی نیست. در واقع کارگران، در هر شغل، با هر سمت و با هر نوع قرارداد کاری، مستحق برقراری بیمه هستند و باید بر مبنای فعالیت خود در کارگاه، سوابق بیمه ای متناسب داشته باشند. کارفرمایان موظفند از نخستین روز فعالیت کارگر، نام او را در لیست های بیمه وارد کنند و حق بیمه مربوط به وی را، پس از کسر از حقوق و افزودن مابه التفاوت قانونی بر آن، به سازمان تأمین اجتماعی بپردازند. این حق بیمه برای کارگر به عنوان سابقه منظور خواهد شد و او می تواند از مزایای آن استفاده کند؛ ضمن این که به استناد تبصره ماده ۱۱ قانون کار، مدت دوره آزمایشی باید در قرارداد کار مشخص شود و حداکثر زمان قرارداد آزمایشی برای کارگران ساده و نیمه ماهر، یک ماه و برای کارگران ماهر و دارای تخصص سطح بالا، فقط سه ماه تعیین شده است.
تشریح جزییات بیمه تامین اجتماعی کارگران آزمایشی و کارآموزی
