در شغلهای مانند بانک با فعالیت دائمی ومستمر . فرد دارای ده سال قرار داد موقت بوده وهر ساله تمدید شده است .اگر در پایان قرارداد کار آن در سال مورد نظر(در پایان سال94 ) در روزهای ابتدایی سال ۹۵ ، اطلاع عدم همکاری به کارمندداده نشود و نامه عدم نیاز را اول اسفند ۹۴نزنندکه تو سط کارمند این نامه امضا شود .
کارمند هم در سال مالی جدید یعنی سال 95 مشغول به کار بوده وحقوق وبیمه تامیین اجتماعی هم به حسابش واریز وپرداخت شده حالا به جهت مشکل رابطه کاری کار فرما طی لایحه به اداره کار اعلام کرده که قرارداد کارمند در پایان سال 94 پایان پذیرفته وقرارداد جدیدی با وی منعقد نکرده است .
و این در صورتی است که کارفرما طی در خواست نامه ای در مردا ماه سال 95 از کارمند خواسته به جهت استفاده از ماده 7 قانون بیمه بیکاری استعفا بدهد متذکر می شود ( استعفا مخصوص کارمندی است که سر کار باش
د والا با وجود ختم قرارداد کار در سال گذشته یعنی سال 94 طبق ادعا و لایحه کارفرما به اداره کار متصور نمی باشد ) طبق تبصره دال ماده 21 قانون کار که بیان می دارد یکی از موارد خاتمه قراردادکار با مدت موقت عدم تجدید صریح وضمنی آن است .
آیا قرارداد کارمند به طور ضمنی وشفاهی با توجه به واریز حقوق وپرداخت حق بیمه توسط بانک به تامین اجتماعی در سال 95 تمدید نشده است ؟
متاسفانه هیئت تشخیص اداره کار استان فقط اعتراض کارمند را با توجه به حقوق وواریز بیمه در سال مالی 95 وارد دانسته وسنوات را هم بر مبنای سال 95 محاسبه کرده اما رای بازگشت به کار کارمند نداده به جهت اینکه قرارداد کتبی ندارد و دیر شکایت کرده است
. در این خصوص آیا در دیوان می شود کاری انجام داد یا نه ؟ با سپاس
