سازمان تأمین اجتماعی بنابر بر تکالیف قانونی خود موظف است پوشش بیمه ای برای کلیه اشخاصی که صاحب شغل هستند یا به نوعی در برابر دریافت دستمزد کار می کنند است و مشمول پوشش های دیگری نیز نیستند را ایجاد کند. (ماده 4 قانون تأمین اجتماعی) در این راستا چندین نوع پوشش بیمه ای برای شرایط و مشاغل مختلف طراحی شده است. با توجه به این نکته، جدول انواع بیمه و حق بیمه های مشمول به شرح زیر است. اما ذکر این نکته نیز ضروری است که تنها سه نوع اول لیست زیر یعنی بیمه های اجباری، مشاغل آزاد و اختیاری با شرکت های دانش بنیان مرتبط می شوند. به طور کلی کلیه پرسنل شرکت و حتی هیئت مدیره آنها می توانند از خدمات بیمه اجباری بهره مند شوند و در این زمینه تفاوتی میان گروه مشاغل یا سطح حقوق و دستمزد نیست. اما در صورتی که فرد در هیچ شرکتی مشغول به فعالیت نباشد (کارفرما نداشته باشد) و خودش بخواهد برای پرداخت حق بیمه اقدام کند، به شرط دارا بودن حداقل یک ماه سابقه پرداخت می تواند از بیمه اختیاری (خویش فرما) بهره مند شود. در حالتی که فرد از ابتدا شغل آزاد داشته و بدون سابقه قبلی بخواهد حق بیمه برای خود پرداخت کند، می تواند با همان شرایط از بیمه مشاغل آزاد استفاده کند. لذا به طور خلاصه، بیمه اختیاری حداقل یک ماه سابقه پرداخت نیاز دارد ولی مشاغل آزاد نیازی به سابقه پرداخت ندارد.
