چقدر آینده را ذخیره کرده‌ایم؟

«با استفاده از تسهیلات آن چقدر وام می‌توان گرفت؟»؛ این سوال برای متصدیان بیمه بسیار آشناست. برای آن هایی که قصد دارند به پرسش های مراجعان درباره بیمه عمر و پس انداز پاسخ دهند چراکه اغلبمان با این مقوله غریبه ایم.

به گزارش «تابناک اجتماعی»، اگر قرار باشد ویژگی های شاخص زندگی های امروزی را نام ببریم، بی شک «غیر قابل پیش بینی بودن» یکی از آنها خواهد بود چراکه به رغم پیشرفت های فراوان صورت گرفته، هنوز نمی‌توان درباره یک ساعت بعد سخن گفت و آینده را دید؛ همان گونه که در گذشته چنین امکانی وجود نداشت.

یعنی زندگی امروزی هر فرقی با گذشته کرده باشد، از این نظر با آن مشابه است. هرچند که خطرات بیشتر شده و زندگی بشر امروزی خیلی غیر قابل پیش بینی تر از زندگی اجداد و نیاکانش است. آنقدر که می‌توان گفت برخلاف قدیمی ها که مرگ و میر غیر طبیعی شان بیشتر از حوادث غیر مترقبه بود، این حوادث برای انسان امروزی تقریبا خطر جانی به شمار نمی‌آید.

به عبارت بهتر، آنچه امروزه بشر با آن دست به گریبان است و جانش را در معرض تهدید آن می‌بیند، نه سیل و توفان، که خطر سکته مغزی و قلبی، جان باختن در حوادث جاده‌ای یا سقوط هواپیما، کشته شدن در نزاع، جنگ و عملیات تروریستی و امثال آنهاست. بماند که هنوز خطر مرگبار بودن بیماری ها برقرار است؛ با این تفاوت که در گذشته طاعون و وبا جان می‌گرفتند و امروزه آنفلوانزا و سرطان.

همه اینها در حالی است که احتمال بیماری، نقص عضو، از کارافتادگی و… هم بشر امروزی را به شدت تهدید می‌کنند و زندگی‌اش را به خطر می‌اندازند. خطری که ممکن است برای برخی با مرگ تفاوت چندانی نداشته باشد چراکه درمان یا گذران زندگی برای افراد کم بضاعت و بی بضاعت و از کار افتادگان، روز به روز سخت تر می‌شود.

براستی چه باید کرد؟

شاید پاسخ ایده آل به این سوال، فراهم  آوردن شرایطی در جامعه است که هیچ کس نگران آینده اش نباشد و همه روی تامین آتیه خود حساب کنند ولی از این پاسخ آرمانی که بگذریم، به این نتیجه خواهیم رسید که تنها راه اطمینان بخش در این خصوص، پس انداز است. ولی مگر می‌شود آنقدر پس انداز کرد که نگران هزینه های درمان یا وقوع پدیده های غیر منتظره نشد؟

کمی تامل در این سوال کافی است تا به اهمیت بیمه پی ببریم و مراجعه به آن را تنها راه تامین آتیه خود و اطرافیانمان بیابیم. منظورمان بیمه عمر و پس انداز است که البته فرمول بهره مندی از ان در شرکت های مختلف بیمه ای متفاوت است اما در نهایت همه شان یک کارکرد مشخص و معین دارند.

این در حالی است که بسیاری از مردم از مزایای این بیمه ها آگاهی ندارند و خواهان به خدمت گرفتن این بیمه برای تامین آینده خود نیستند. تامینی که می‌تواند درباره خود فرد هم نباشد بلکه بازماندگان وی را شامل شود و موجبات کاستن از رنج زندگی را برایشان فراهم آورد. مثلا موجبات آسودگی خانواده ای که در سوگ پدر نشسته را فراهم نماید یا موجب اطمینان خاطر همسری شود که تنها شده و باید با سیل مشکلات روبرو شود.
جالب اینکه می‌بینیم بسیاری از مردم، به ویژه آنهایی که سنتی ترند، به فکر دنیایی که ترک می‌کنند هم هستند و تکلیف ماترک خود را هم مشخص می‌کنند اما بیمه عمر، حلقه مفقوده زندگی شان است. درست مثل ما و شمایی که سالهاست می‌دانیم بیمه شخص ثالث ضروری ست و زانندگی در صورت نداشتن آن، خطر کردن و پذیرش ریسکی بسیار بزرگ است اما گویی عمر خود را دائمی می‌پنداریم.
مایی که می‌بینیم چگونه یک خطای رانندگی میتواند تومار عمرمان را در هم بپیچد و نگران تامین آینده فرزندان و همسرمان هم می‌شویم ولی انگار خیلی زود همه چیز را از یاد می‌بریم که اگر غیر از این بود، سعی می کردیم برای خود یا بازماندگانمان «آینده» ذخیره کنیم. آینده که ظاهر آن از جنس مادیات و پولی است اما در حقیقت اثبات می‌کند روزهای پرتلاطم را پیش بینی کرده و به یاد عزیزانمان بوده‌ایم.
راستی شما چقدر «آینده» ذخیره کرده‌اید؟