سالها از اجباری شدن قانون بیمه شخص ثالث اجباری شدن قانون بیمه شخص ثالث می‌گذرد در طول این دوران قانون تغییر چندانی نکرده است و دارندگان وسیله نقلیه موتوری در حالی بیمه‌نامه تهیه می‌کنند که متوجه مزایای آن نیستند و فقط در موقع حادثه است که به یادداشت بیمه‌نامه می‌افتند.
سیستم بیمه شخص ثالث ایران با تمام جهان متفاوت است در ایران ما خودرو را بیمه می‌کنیم نه راننده را و اشکال از همین‌جا شروع می‌شود زیرا مقصر حادثه در حقیقت فرد است نه خودرو قطعاً قرار نیست مقصر تشویق شود به همین دلیل می‌بایستی در مقابل تقصیر با افزایش نرخ (جریمه) مواجه شود. سیستم دریافت حق بیمه در کشورهای دیگر بر اساس نرخ‌گذاری با توجه به سوابق فرد و یا حق بیمه طبقه‌بندی‌شده است.
الف ـ روش حق بیمه شخص ثالث بر اساس سوابق:
در این روش تعیین حق بیمه به میزان احتیاط و یا بی‌احتیاطی راننده بستگی مستقیم دارد و رانندگانی که سابقه تصادف یا تخلف دارند می‌بایستی مبلغی بیشتری بپردازند به‌نحوی‌که تنها با داشتن یک تصادف ۵۰% به‌حق بیمه راننده اضافه می‌شود آن‌هم نه برای یک سال بلکه برای حداقل ۵ سال با این روش شرکت‌های بیمه کاراتر و رانندگان بااحتیاط تر می‌شوند.
ب ـ روش حق بیمه شخص ثالث بر اساس طبقه‌بندی:
در ایران شرکت‌های بیمه فاقد سیستم سنجش تعیین ریسک افراد هستند و این در حالی است که یکی از روش‌های مهم تعیین نرخ حق بیمه خودرو طبقه‌بندی ریسک است. در این روش افرادی که خصوصیات یکسان دارند در یک طبقه قرار می‌گیرند و یک نرخ برای آن‌ها اعمال می‌شود و حق بیمه با توجه به میزان خساراتی که شرکت بیمه پیش‌بینی می‌کند از طرف بیمه‌گذار تعیین می‌شود.
در هر یک از روش‌های فوق به‌منظور تعیین سنجش میزان ریسک نوع رانندگی فرد (حتی اگر تصادف نداشته باشد) باید به‌عنوان یکی از عوامل در نظر گرفته شود. شاخص تعیین خوب و بد بودن نوع رانندگی نیز میزان جرائم افراد است مثل در فرانسه به ازای دو تصادف ۲۵ درصد به‌نحوی‌که اضافه می‌شود و راننده‌ای که بیش از ۴ تصادف دارد تا مدت‌ها نمی‌تواند بیمه داشته باشد و نمی‌تواند رانندگی کند. در کانادا به ازای هر ۳ تخلف ۳۰ درصد به حق بیمه اضافه می‌شود و به ازای هر تخلف اضافی نیز ۱۰ درصد به‌حق بیمه اضافه می‌شود در ایتالیا هر راننده ۲۰ کوپن به همراه دارد و با انجام هر خلاف تعدادی از کوپن‌ها او توسط پلیس دریافت می‌شود و فردی که کوپن ندارد نمی‌تواند رانندگی کند حتی اگر بیمه‌نامه معتبر داشته باشد.
همه این روش‌ها اعمال می‌شود تا رانندگی بااحتیاط صورت گیرد و جاده‌ها امن شود. ولی در ایران متأسفانه فرد به خودرو وابستگی ندارد و یعنی فرد مشخص از خودرو مشخص استفاده نمی‌کند و این عمل ضریب ریسک را بالا می‌برد زیرا افراد با ویژگی‌های متفاوت از یک اتومبیل واحد استفاده می‌کنند. با توجه به چنین شرایطی بود که قانون جدید بیمه شخص ثالث تدوین شد ولی این قانون مزایا و کاستی‌هایی نسبت به قانون قبل و قوانین سایر نقاط جهان دارد.
در صورتی که در زمینه خرید بیمه و یا دریافت خسارت و دیه از شرکت بیمه نیاز به مشاوره تلفنی تخصصی دارید از طریق صفحه اصلی سایت بیدبرگ درخواست مشاوره خود را ثبت کنید
